محمود بصیری: قصه سریال ها را که می‌شنوم خنده‌ام می گیرد!
می‌گوید، دلش برای تنگ شده اما آدم باید شأن خود را حفظ کرده و هر کاری را نپذیرد. این بازیگر در این ارتباط به صورت مصداقی به نقش‌هایی اشاره می‌کند که به او پیشنهاد می‌شود، اما بیشتر برایش خنده‌دار است تا بخواهد بپذیرد.
محمود بصیری که پیش‌تر از این نیز با گله اعلام کرده بود دیگر حاضر نیست با تلویزیون همکاری کند، درباره اینکه این روزها چگونه خودش را سرگرم می‌کند، دلش برای بازیگری تنگ شده است، ارزیابی اش از عملکرد چیست و پیشنهادهایی که برای بازیگری از سوی تلویزیون به او می‌شود، صحبت کرد.
این بازیگر ابتدا درباره پیشنهادهایی که از طرف تلویزیون به او می‌شود گفت: پیشنهاد خیلی زیاد است، اما متاسفانه هیچکدام به درد من نمی‌خورد. قصه‌هایشان را که شنیدم خنده‌ام گرفت. حتی به یکی از کارگردان‌های تلویزیون گفتم، پسر جان مردم خودشان درد دارند. الان نیاز به یک چاشنی دارند تا خوشحالشان کند نه قصه‌های شما. فکر می‌کنید چه نقشی اخیرا برای من محمود بصیری در نظر گرفته باشند خوب است؟ یک دبیر ریاضی که همسرش سکته کرده و خودش هم بازنشسته شده است! آیا اصلا به من می‌آید که معلم باشم!؟
انقدر شبکه برای چیست می‌خواهند آبیاری کنند!؟
او سپس به ریزش مخاطبان تلویزیون اشاره و اظهار کرد: در شرایط فعلی اغلب مردم تلویزیون نگاه نمی‌کنند و بیشتر دنبال اخبار و برنامه‌های سیاسی هستند. متاسفانه مدام در تلویزیون کانال راه‌اندازی می‌کنند؛ آیا می‌خواهند آبیاری کنند!؟ باید برنامه‌سازی کنند نه اینکه مرتب شبکه جدید تاسیس کنند. دو شبکه داشته باشیم اما شیرین و به درد بخور باشد بهتر است. به برخی نویسندگانی که به من نقش پیشنهاد می‌دهند گفته‌ام، اولا این قصه‌ها به درد الان مردم نمی‌خورد، دوما که من دیگر در تلویزیون بازی نمی‌کنم چون این رسانه از شأن خودش خارج شده است. تلویزیون قصه و کارگردان خوب می‌خواهد، افرادی مثل مرضیه برومند، مرحوم علی حاتمی، مسعود کیمیایی و … که کاربلد هستند. الان هر کسی را می‌بینیم برای خودش تهیه کننده، کارگردان و بازیگر شده است!
تلویزیون آبروی این مملکت است که غذای روحی مردمش را تامین می‌کند و می‌تواند آنها را شاد کند. بیننده‌ای که با شبکه‌های تلویزیون خودمان اقناع نشود حتما به دنبال شبکه‌های ماهواره‌ای می‌رود. متاسفانه تلویزیون مثل جزیره‌ای شده که آدم‌های اهل هنر را اصلاً نمی‌شناسد؛ در حالی که وقتی اسمش رسانه ملی است باید هنرتان را در آن نشان بدهید. به عنوان مثال در ایام محرم همه شبکه‌ها با هم مدام مداحی و سخنرانی پخش می‌کنند. وقتی رئیس تلویزیون وارد نباشد، این اتفاق می‌افتد. حتی شبکه کودک هم برنامه مناسب کودکان پخش نمی‌کند.
بصیری در ادامه همین صحبتش تاکید کرد: بچه بودیم با چادر مادرمان در محرم هیات درست می‌کردیم. با این حرف‌ها خدای ناکرده قصد توهین به مداحان را ندارم. من هم مسلمانم، امام حسین (ع) را دوست دارم و در ایامی همچون محرم عزادار سیدالشهدا هستم، اما حرفم روی کیفیت کارهاست. تلویزیون روزی خوب خواهد شد که رئیس تلویزیون بیاید بگوید مردم عزیز برنامه‌های ما را ببینید و عیب و ایرادها را به خودمان بگویید.
دلم برای بازیگری تنگ شده اما …
این بازیگر پیشکسوت درباره اینکه این روزها چگونه خودش را سرگرم می‌کند و آیا دلش برای بازیگری تنگ نشده است؟ گفت: همچنان خودم را با دوچرخه‌ام سرگرم می‌کنم و مدام تحرک دارم. دلم هم برای بازیگری تنگ می‌شود اما با کارگردان و قصه خوب؛ وگرنه هرکاری که پیشنهاد می‌شود نباید قبول کرد. متاسفانه برخی سریال‌های قدیمی‌آنقدر از تلویزیون پخش می‌شوند که خاطره‌ها خراب می‌شود. ما هرکاری که می‌کنیم برای مردم است اما نباید آدم شأن خودش را پایین بیاورد. این روزها متاسفانه همه راجع به پول حرف می‌زنند و برای پول تعظیم می‌کنند اما برای من محمود بصیری پول اندازه یک شاهی هم ارزش ندارد. مادرم همیشه یک شعری می‌گفت «اندازه نگه دار که اندازه نکوست».
محمود بصیری صحبتش را اینگونه پایان داد: برای تمام مردم کشورم ایران آرزوی شادی و خوشحالی دارم، به خصوص در این شرایط ناآرام. بیایید برای هم خوب بخواهیم تا خوبی‌ها به خودمان برگردد.