بازی موثر ژیلا شاهی در «پوست شیر»؛ مسلط در نمایش موقعیتهای متضاد
در قسمت دوم از فصل دوی « » شاهی برای نقش «مژگان» سنگتمام گذاشت و همپای هادی حجازیفر و علیرضا کمالی، به یکی از قطبهای اصلی سریال تبدیل شد.
از سال 1390 وارد سینما شد و بعد از بازی در چند فیلم، سال 1397 برای بازی در فیلم «قصر شیرین» به کارگردانی رضا میرکریمی، سیمرغ گرفت و توجههای زیادی را به خودش جلب کرد. بازی او در نقش همسر شهید باکری در «موقعیت مهدی»، بار دیگر او را در مرکز توجهها قرار داد.
شاهی در قسمتهای ابتدایی سریال «پوست شیر» به نسبت نقش کمرنگی داشت. تنهایی، ترس از آینده و تلاشش برای ابراز علاقه به رضا پروانه و ترغیب او برای ازدواج رسمی مشهود بود اما این نقش رفتهرفته رنگ گرفت و در قسمت جدید «پوست شیر» وارد مرحله جدیدی شد.
یکی از سکانسهای درجه یک قسمت جدید، سکانس مواجهه مژگان با بطریهای عرق و ورودش به دنیای ساقیها است. او که از ابتدا به عنوان زنی مهربان و سادهدل معرفی میشد، حالا در نقطهای قرار میگیرد که باید به تنهایی دو تا باکس پر از عرق را با خود همراه کند. ترس و نگرانی چهرهاش، آنهم در پسزمینه دیالوگهای مرد ساقی موقعیت دشوارش را کاملا دقیق به نمایش میگذارد.
بلافاصله بعد از اینکه او را با استیصال و هراس درحال حمل دو باکس بزرگ عرق وسط اتوبان تنها میبینیم، داستان به جایی میرسد که قرار است مژگان به همراه نعیم و رضا به مراکز خالکوبی برود و طناز را پیدا کند.
او اینبار با ظاهری آراسته و کاملا متفاوت از همیشه به میدان میآید. انگار حمل دو باکس عرق و پولی که به او وعده داده شده، چنان جسارتی به او داده که حالا میتواند با اعتمادبنفس کامل خودش را یکی از همان زنهایی جا بزند که برای خالکوبی به مراکزی در بالای شهر میروند.
مژگان با اینکه متوجه حساسیت شرایط میشود اما نمیگذارد سرش بینصیب بماند و در همان نقطه شروع، روی دستش یک پروانه تتو میکند؛ تتویی که به او اعتمادبنفس بیشتری میدهد اما از آن برای نمایش احساساتش به رضا پروانه هم استفاده میکند.
در پایان ماجرا حالا دیگر با مژگان قبل فاصله زیادی گرفته است. مثل یکی از اعضای باندهای خلاف، سعی میکند نقشش را به درستی ایفا کند و طناز را به رضا پروانه تحویل دهد. با اینحال کماکان همان سادهدلی از رفتارش پیداست.
میتوان گفت که ژیلا شاهی ستاره قسمت دوم این فصل بود و به احتمال زیاد از این به بعد حضور فعالتری در سریال خواهد داشت.